Υπήρξε κάποιος καιρός που η σκέψη και η κριτική ικανότητα του νου μου είχε «παραλύσει». Κι αυτό συνέβαινε, παρ' όλο που είχα σπουδάσει θετικές επιστήμες και είχα εκπαιδευθεί να σκέφτομαι.
Εξωτικές φιλοσοφίες και ανατολίτες υπεράνθρωποι ασκούσαν μια «μυστηριώδη γοητεία» πάνω μου. Κατάπινα αβασάνιστα και μ' ενθουσιασμό όποια άποψη μου σέρβιραν. Ήταν αυθεντίες!! Κανένας δε σκεφτόταν καν να τους αμφισβητήσει.
Ο πόνος ξύπνησε το μυαλό μου.
Έπαθα πολλά απ' αυτούς. Κινδύνεψα... πόνεσα... φοβήθηκα... και γι' αυτό αναγκάσθηκα ν' αρχίσω... να σκέφτομαι. Έπρεπε να ξεπεράσω κάποια «ψυχολογική υποβολή» που τότε δεν αναγνώριζα ότι υπήρχε. Έπρεπε να προσπαθήσω να δω την πραγματικότητα. Έπρεπε ν' αναλύσω, να κρίνω πράξεις, λόγια, προθέσεις. Έπρεπε να καταλήξω σε συμπεράσματα για ανθρώπους.
Σήμερα, σας προσκαλώ να σκεφτούμε παρέα· χωρίς δέος, χωρίς φόβο, χωρίς προκατάληψη, χωρίς περιορισμούς, αλλά ελεύθερα και μεθοδικά. Έχουμε το δικαίωμα αλλά και την υποχρέωση να σκεφτόμαστε ελεύθερα προς κάθε κατεύθυνση και ν' αναζητούμε την αλήθεια, αλλιώς κινδυνεύει να εγκλωβισθεί η ζωή μας μέσα σε κάποιο λάθος, μέσα σε κάποιο καλοστημένο ψέμα.
Ας διερευνήσουμε την άποψη ότι «η Γιόγκα δεν είναι θρησκεία, αλλά επιστήμη, σαν κάθε άλλη επιστήμη». Την άποψη αυτή εξέφρασε ο ίδιος ο Ινδός γκουρού Σατυανάντα στο ξενοδοχείο Σαμάρια, στα Χανιά της Κρήτης στις 24 Απριλίου του 1984. Η πληροφορία είναι από το βιβλίο «Διδασκαλίες του Παραμχάμσα Σατυανάντα» τόμος 6ος, σελίδα 148, που εκδίδει η ίδια η κίνηση του γκουρού στην Ελλάδα, Σατυανάντασραμ.
Αυτή η άποψη εκφράσθηκε και πολλές άλλες φορές κατά καιρούς και από τον ίδιο τον Σατυανάντα, αλλά και από τα επίσημα έντυπα της κίνησής του, που εκδίδουν οι οπαδοί του στην Ελλάδα. Είναι το βασικό στοιχείο της εικόνας που θέλει να καλλιεργήσει προς τα έξω η κίνηση Σατυανάντασραμ για τον εαυτό της. Την ίδια άποψη εξέφρασε και ο γκουρού του «Υπερβατικού Διαλογισμού» ο Μαχαρίσι Μάχες Γιόγκι. Εγκαινιάζοντας το ίδρυμά του που το βάφτισε «Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Ερευνών» δήλωσε «εδώ δεν πρόκειται για τίποτ' άλλο, παρά για καθαρή επιστήμη».
Όχι μόνο οι γκουρού αλλά και όλα σχεδόν τα κινήματα του «New Age», της Νέας Εποχής, προσπαθούν να καλυφθούν κάτω από το μανδύα της επιστήμης.
Ας επικεντρωθούμε στον ισχυρισμό ότι «η γιόγκα δεν είναι θρησκεία».
Οι μεγάλες (από άποψη πληθυσμού) θρησκείες του πλανήτη μας είναι ο Μουσουλμανισμός, ο Χριστιανισμός, ο Βουδισμός και ο Ινδουισμός.
Ο «σκληρός πυρήνας» του Ινδουισμού είναι ο Ινδικός λαός και γεωγραφικά, η χώρα της Ινδίας, εξ ου και το όνομα. Σήμερα, μετά από απομόνωση αιώνων, γίνεται προσπάθεια εξάπλωσης του σ' όλες τις ηπείρους: Ευρώπη, Αυστραλία, Βόρεια και Νότια Αμερική, Αφρική αλλά και στη Ρωσία και Ιαπωνία.
Οι ινδουιστές είναι διαιρεμένοι σε εκατοντάδες αιρέσεις-σχολές που έχουν διαφωνίες αλλά και εχθρότητες μεταξύ τους. Όλες όμως αυτές οι σχολές υποκλίνονται στην Μπαγκαβάτ-Γκιτά (= θείο τραγούδι), το «Ευαγγέλιο» του Ινδουισμού. Είναι ένα κείμενο που συναντιούνται όλοι οι Ινδουιστές. Ένα κείμενο που θεωρείται «ιερό» και «θεόπνευστο» απ' όλους...
Το κείμενο αυτό το μελετούν και το ψάλλουν ως λατρεία στο «θεό» Κρίσνα καθημερινά οι γιόγκι. Στο άσραμ του Σατυανάντα, στο Μονγκύρ της Ινδίας, κάθε πρωί, επί μία ώρα έψαλλαν αποσπάσματα από την Μπαγκαβάτ-Γκιτά, μ' ένα λατρευτικό τρόπο.
Τι είναι η Μπαγκαβάτ-Γκιτά; Ένας διάλογος, υπό μορφή ποιήματος. Κάτι σαν τη «Θεογονία», το ποίημα του αρχαίου Έλληνα Ησιόδου, όπου περιγράφεται η «γέννηση των «θεών» του Ολύμπου: κάτι σαν την «Ιλιάδα» του Ομήρου, όπου με αφορμές τον πόλεμο της Τροίας «θεοί» και... άνθρωποι συμπλέκονται σε έχθρες και φιλίες.
Μέσα λοιπόν στην Γκιτά, κατά τη διάρκεια ενός πολέμου, λίγο πριν αρχίσει μια μεγάλη μάχη, ο «θεός» Κρίσνα αποκαλύπτει τη γιόγκα στο μαθητή και φίλο του, Αρτζούνα. Ο βασιλιάς-μαχητής Αρτζούνα ρωτά και ο Κύριος (= Κρίσνα) διδάσκει. Άλλα ας δώσουμε το λόγο στο ίδιο το κείμενο που είναι πολύ αποκαλυπτικό. Όλα τ' αποσπάσματα είναι από το βιβλίο Μπαγκαβάτ-Γκιτά, εκδόσεις Καρδαμίτσα, 4η έκδοση 1991, σε μετάφραση του Θεοδώρου Παντουβά. Αφιερώνεται από το μεταφραστή στον γκουρού του, Σουάμι Ghanananda, του τάγματος Ramakrisna, προέδρου του Ramakrisna Vedanta Center του Λονδίνου και προλογίζεται ευμενώς από το νυν πρόεδρο του Κέντρου Swami Bhavynanda.
Σύμφωνα λοιπόν με την Γκιτά, η γιόγκα δεν είναι ανθρώπινο εύρημα, ανθρώπινο δημιούργημα, όπως λόγου χάρη η επιστήμη. Η γιόγκα είναι «θεία» αποκάλυψη, δώρο, που ο «Κύριος της Γιόγκα», ο «θεός» Κρίσνα προσφέρει στην ανθρωπότητα, μέσω του Αρτζούνα.
«Ο κύριος είπε· Στον κόσμο αυτόν από παλιά ένας διπλός δρόμος φανερώθηκε από μένα, ω αναμάρτητε. Του Γνιάνα-Γιόγκα για τους ανθρώπους της συλλογής και του Κάρμα-Γιόγκα για τους ανθρώπους της δράσης» (Κεφ. 3ο, στίχος 3/33). κι άλλου ο Κύριος (= Κρίσνα) λέει στο μαθητή του Αρτζούνα:
«Ο κύριος είπε· Αυτός ο ίδιος ο αρχαίος Γιόγκα σου φανερώθηκε σήμερα από Εμένα. Λάτρης μου είσαι και φίλος κι αυτό το μυστικό είναι πραγματικά υπέρτατο» (κεφ. 4ο, στίχος 3).
Λίγα ακόμη από τ' αναρίθμητα αποσπάσματα της Μπαγκαβάτ Γκιτά θα μας πείσουν ότι· η Γιόγκα είναι μια μορφή λατρείας με την οποία ο «θεός» επιθυμεί να λατρεύεται από τους οπαδούς του. Λέει λοιπόν ο Κρίσνα:
«Μα οι μεγάλες ψυχές, ω Γιε της τιρίτχα, που έχουν θεία φύση, Εμένα λατρεύουν με απαρασάλευτη σκέψη, έχοντας γνωρίσει την πηγή των όντων, την Άφθαρτη.
Πάντα δοξάζοντάς με και αγωνιζόμενοι με αποφασιστικότητα, προσκυνώντας με, με λατρεύουν με αφοσίωση πάντα σε Γιόγκα» (Κεφ. 9ο, στίχ. 13-14). κι άλλου λέει· «Ο Γιόγκι που ‘χει αυτοκυριαρχία και ακλόνητη αποφασιστικότητα, με καρδιά και νου αφιερωμένα σ' Εμενα, αυτός ο λάτρης μου, μου είναι αγαπητός» (κεφ. 12, στ. 14). κι άλλου λέει· «Κι αυτός που θα μελετήσει τον ιερό τούτο διάλογό μας, απ' αυτόν Εγώ θα έχω λατρευθεί με τη Γνώση θυσία. Έτσι εγώ ορίζω» (Κεφ. 18, στ. 70).
Με εξουσία μιλάει ο θεός Κρίσνα, και ορίζει ότι όχι μόνο η πρακτική εξάσκηση της Γιόγκα αλλά και η απλή μελέτη της θεωρίας της, θεωρείται λατρεία προς αυτόν!!Τώρα ο καθένας ξέρει ότι η λατρεία είναι θρησκευτική πράξη και όχι επιστήμη.
Ακόμα, μέσα από την Μπαγκαβάτ Γκιτά ο «θεός» Κρίσνα διδάσκει ότι· η Γιόγκα είναι μια μορφή θυσίας σ’ αυτόν. Τι νομίζετε; η θυσία είναι επιστημονική πράξη;... ας δούμε.
«Άλλοι προσφέρουν θυσία υλικά αγαθά, άλλοι τον ασκητισμό, άλλοι το Γιόγκα και άλλο...» (Κεφ. 4ο, στ. 28), άλλου λέει: «Άλλοι προσφέρουν όλες τις λειτουργίες των αισθήσεων και του Πράνα τις λειτουργίες, θυσία στη φωτιά του Γιόγκα της αυτοσυγκέντρωσης» (Κεφ. 4ο, στ. 27).
Σ' άλλα σημεία ο «θεός» Κρίσνα διακηρύσσει τον εαυτό του θεό-δημιουργό του κόσμου. Διακηρύσσει ότι αυτός είναι το κέντρο και ο σκοπός γύρω από τον όποιο περιστρέφονται και καταλήγουν τα πάντα μέσα στον Ινδουισμό. Τα πάντα· οι «ιερές» γραφές Βέδες, οι θυσίες, οι ιεροτελεστίες, τα μάντρα, το Ιερό ΟΜ, οι ασκήσεις γιόγκα... είναι ο Κρίσνα.
Ας δώσουμε ξανά το λόγο στο κείμενο της Μπαγκαβάτ Γκιτά κεφ. 9ο στίχοι 16-17-18-19.
«Εγώ 'μαι η ιεροτελεστία, Εγώ η θυσία... ο Μάντρα Εγώ. Εγώ η σπονδή, εγώ η φωτιά... Εγώ του κόσμου τούτου είμ' ο πατέρας, η μάνα, ο χορηγός, ο Προπάτορας, το αντικείμενο της γνώσης, ο Εξαγνιστής, η συλλαβή ΟΜ κι ακόμα ο Ρίγκ-Βέδα, ο Σάμα-Βέδα και ο Γιάτζιους-Βέδα, ο σκοπός, το στήριγμα, ο Κύριος... Η αθανασία κι ο θάνατος και το ον και το μη ον, Εγώ είμαι ω Αρτζούνα».
Αλλά ας πάμε πάρα κάτω.
Για ποιο λόγο τέλος πάντων αρχίζει κάποιος να εξασκείται στη Γιόγκα; Ποιο είναι το ζητούμενο; Ποιο είναι το ποθητό τέλος; Ας μην ακούσουμε επαρχιώτες μικροπωλητές, που λένε ό,τι τους βολεύει για να διαφημίσουν την πραμάτεια τους, αλλά ας ακούσουμε, το «μητροπολιτικό» κέντρο να ομιλεί. Ας ακούσουμε το «θεό» Κρίσνα μέσα από τη Μπαγκαβάτ Γκιτά να μας δίνει την απάντηση.
«Τη σκέψη έχε σ' Εμένα, Εμένα λάτρευε, σ' Εμένα θυσίαζε, Εμένα προσκύνα, έτσι σ' Εμένα θα 'ρθεις» (κεφ. 18, στ. 65).
«Άνθρωποι χωρίς πίστη σε τούτη τη διδασκαλία ξαναγυρίζουν στο δρόμο τον κόσμου τον θάνατον, χωρίς να φθάσουν σ' Εμένα» (Εδώ, όπως και σε πολλά άλλα σημεία γίνεται λόγος για πίστη!!).
«Με τη δική Του Χάρη, θα φθάσεις, στη γαλήνη την υπέρτατη, στην αιώνια κατοικία».
Για να φθάσει κανείς στο τέρμα, εκτός από την πρακτική εξάσκηση της Γιόγκα χρειάζεται απαραίτητα και η «Χάρη» του θεού Κρίσνα!!!
Τι λέτε, είναι η γιόγκα θρησκεία ή επιστήμη, όπως διακήρυξε ο Ινδός γκουρού Σατυανάντα; Τι νομίζετε, μας είπε την αλήθεια η θέλουν να μας ρίξουν στάχτη στα μάτια;
«...Κι αυτός ακόμα, λυτρωμένος, στους φωτεινούς κόσμους θα φθάσει των ενάρετων» (κεφ. 18, στ. 17).
Στόχος λοιπόν της Γιόγκα είναι η αιωνιότητα στους φωτεινούς κόσμους των ενάρετων.
Σκοπός λοιπόν και τέλος της Γιόγκα είναι η ένωση με το θεό. Άλλωστε αυτό σημαίνει η λέξη Γιόγκα (= ένωση με το θεό). Προσοχή όμως. Ένωση όχι με κάποιον απρόσωπο «θεό» αλλά με το συγκεκριμένο «θεό» Κρίσνα! Τον εφευρέτη, δημιουργό και δάσκαλο της γιόγκα. Έτσι διδάσκει ο «θεός» Κρίσνα ή οποίος κρύβεται πίσω του, έτσι διδάσκει η «Ιερή» Γκιτά!!...
Συμπεράσματα:
Η γιόγκα, η φιλοσοφία της, από την οποία πηγάζουν και οι πρακτικές της, συνδέεται αδιάσπαστα με θεμελιώδεις θρησκευτικές αντιλήψεις όπως:
� η ύπαρξη και η αθανασία της ψυχής
� η μετεμψύχωση
� ο νόμος του Κάρμα, δηλαδή της ανταπόδοσης των καλών η κακών πράξεων του ανθρώπου σ' άλλες ζωές
� η ύπαρξη του θεού που καθοδηγεί τους πιστούς του προς αυτόν.
Μετά από αυτά εσείς τι λέτε;... Είναι η γιόγκα θρησκεία η επιστήμη όπως ισχυρίζεται ο γκουρού;...
Μα, η επιστήμη έχει ως αντικείμενο μελέτης το φυσικό κόσμο, την ύλη και τις εκδηλώσεις της. Όργανο της επιστήμης είναι... η λογική σκέψη, μέχρι εκεί που αυτή μπορεί να φθάσει. Όταν ξεπεράσουμε αυτά τα όρια, απλά κάνουμε υποθέσεις, πιθανολογούμε ή εκφράζουμε τα πιστεύω μας. Πολλοί μεγάλοι επιστήμονες (π.χ. Αϊνστάιν, Πασκάλ, κ.λ.π.) πίστευαν στον Θεό, αλλά ποτέ δε διανοήθηκαν να παρουσιάσουν αυτή τους την πίστη ως... επιστημονική άποψη.
Οι γκουρού όμως είναι τεχνίτες στο να αλλοιώνουν και να διαστρεβλώνουν τις λέξεις και τις έννοιες. «Έχει κύρος η επιστήμη στο Δυτικό κόσμο, σκέφτονται, άρα συμφέρει να "ντυθούμε" το μανδύα της επιστήμης». Προβατόσχημοι λύκοι. Γιατί κρύβεστε πίσω από πράγματα που δε σας ανήκουν; Γιατί δε διακηρύσσετε καθαρά και τίμια τα μεταφυσικά σας πιστεύω; Μήπως φοβάστε την αντίδραση του κόσμου; Μήπως θέλετε σιγά-σιγά να τους εθίσετε σ' αυτές τις μεταφυσικές απόψεις; Μήπως θέλετε να τους αλλάξετε την πατροπαράδοτη πίστη τους;
Ας προσθέσουμε και μερικές παρατηρήσεις κοινωνιολογικής φύσης, για να συμπληρώσουμε την εικόνα.
Οι Ινδοί είναι ένας λαός με βάθος. Είναι ένας πολύ θρησκεύων λαός. Παντού στη χώρα τους βλέπει κανείς εικόνες, αγάλματα και ναούς αφιερωμένους σε κάποιον από τους χιλιάδες θεούς του Ινδουιστικού πανθέου, π.χ. Κρίσνα, Βισνοϋ, Σίβα, Βράχμαν, Κάλι, Ίντρα, Ράμα κ.λ.π.
Μέσα από το πλήθος του λάου, ξεχωρίζουν οι Σανυάσιν, οι Σουάμι. Άνθρωποι ιδιαίτερα θρησκεύοντες. Έχουν αφιερώσει τη ζωή τους σε κάποια μορφή Γιόγκα, στην αναζήτηση του Θεού. Φορούν κάποια ιδιαίτερη ενδυμασία, συνήθως το γκερού χρώματος ράσο τους, που τους ξεχωρίζει από το πλήθος.
Ζουν συνήθως ομαδικά, σε κάποιο άσραμ, υπό την καθοδήγηση κάποιου γκουρού. Υπάρχουν και κάποιοι περιπλανώμενοι, μακριά από πόλεις, ταξιδεύοντας από ένα «ιερό» προσκύνημα σε κάποιο άλλο, συνήθως κατά μήκος του «Ιερού» ποταμού Γάγγη. Πίνουν και λούζονται καθημερινά στα νερά του, γιατί πιστεύουν ότι έτσι εξαγνίζονται από τις αμαρτίες τους, το κακό τους κάρμα.
Στην Ελλάδα οι άνθρωποι που κάνουν γιόγκα, υποκύπτουν, άλλος περισσότερο άλλος λιγότερο, σε μια πολιτιστική ινδική επιρροή. Αρχίζουν να στολίζουν το σπίτι τους με ινδικά μπιχλιμπίδια, να μαγειρεύουν ινδικά φαγητά, ν' ακούν ινδική θρησκευτική μουσική (Κίρταν), να «σκέφτονται» Ινδικά, να μιλούν για μετεμψύχωση, για προηγούμενες ζωές, για τις κρυμμένες δυνάμεις του ανθρώπου, για τα «κατορθώματα» των γιόγκι.
Στό τέλος, μερικοί γίνονται μόνιμοι θαμώνες των εδώ άσραμς. Φορούν το γκερού ράσο των γιόγκι. Κόβουν τα μαλλιά τους και τ' αφιερώνουν στον γκουρού. Αλλάζουν το όνομά τους με κάποιο ινδικό όνομα. Υπακούν, συνήθως απόλυτα στον γκουρού και τους τοπικούς αντιπροσώπους-μαθητές του. Κάνουν κάποια τελετή και παίρνουν τον τίτλο του Σουάμι. Δωρίζουν την περιουσία τους στην κίνηση και αφιερώνουν όλο τους τον εαυτό, όλη τους τη ζωή, όλο τους το χρόνο... στην ανάπτυξη του κινήματος... που θα σώσει τον κόσμο.
Αν λοιπόν μπορούν να μας πείσουν ότι όλα αυτά δεν είναι θρησκεία, τότε λίγο απέχουν από το να μας πείσουν ότι δεν είμαστε ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι, αλλά πνευματικώς εξουσιαζόμενα ρομπότ.
Πιστεύω στην ελευθερία της-θρησκευτικής συνείδησης. Εκείνο που μ' ενοχλεί είναι η προσπάθεια εξαπάτησης. Εκείνο που μ' ενοχλεί είναι να παρουσιάζεται κανείς με μια όμορφη μάσκα, φοβούμενος μήπως δε γίνει αποδεκτός δείχνοντας το αληθινό του πρόσωπο. Αυτή τη συμπεριφορά τη θεωρώ υποκριτική, ύπουλη.
Έκλεψαν ένα κομμάτι από τη ζωή μου. Έχασα χρόνο, ενέργεια, χρήμα, ευκαιρίες. Πάλεψα χρόνια μ' ένα καλοστημένο ψέμα.
Ελπίζω μ' αυτά τα γραπτά να βοηθήσω κάποιες αδελφές ψυχές να ξεμπλέξουν γρηγορότερα, ευκολότερα και με λιγότερες απώλειες.
***
Η τέχνη της παραπλάνησης
Είναι φυσικό ο άνθρωπος να επιθυμεί ό,τι καλό και ωφέλιμο. Όμως ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός! Ιδιαίτερα στις μέρες μας, που η «τέχνη» της διαφήμισης ή καλύτερα της εξαπάτησης έχει φθάσει σε μεγάλη ανάπτυξη, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί.
Όλοι οι διαφημιστές παρουσιάζουν τα πράγματα από την «ωραία» τους πλευρά. Τα μειονεκτήματα, τα ελαττώματα ή τα αποσιωπούν αν είναι δυνατόν ή τα παρουσιάζουν ως... προτερήματα. Έτσι ο ανυποψίαστος... προχωρεί και μόνο αφού την «πατήσει», θα συνειδητοποιήσει το πάθημά του.
Επειδή είμαι άνθρωπος που την έχω «πατήσει» και έχω πονέσει πολύ απ' αυτό, θεωρώ υποχρέωσή μου να σας προειδοποιήσω. Από εδώ και πέρα, το πώς θ' αντιδράσετε, είναι και δικιά σας ευθύνη.
Στις μέρες μας γίνεται μια έντονη προσπάθεια προσηλυτισμού. Ορισμένα κέντρα καλλιεργούν συνειδητά τη σύγχυση στα μυαλά των ανθρώπων. Έτσι μειώνεται η ικανότητα για σκέψη και κριτική. Το άτομο γίνεται ευάλωτο. Χειραγωγείται, αλλάζει ιδέες, πιστεύει και κατευθύνεται προς συγκεκριμένους «χώρους».
Πώς καλλιεργείται αυτή η σύγχυση; Με πολλούς και διάφορους τρόπους. Ένας από αυτούς για παράδειγμα είναι ο εξής: Αλλάζοντας την έννοια, το περιεχόμενο των λέξεων!!
Όταν χρησιμοποιούμε τις ίδιες λέξεις με διαφορετικό όμως νόημα, δημιουργείται σύγχυση. Μέσα στα θολά νερά της φωλιάζει η εξαπάτησή μας. Ένα μικρό παράδειγμα: η λέξη Χριστός. Το νόημα που έχει αυτή η λέξη εδώ και χιλιάδες χρόνια είναι: Χριστός = Συγκεκριμένο ιστορικό πρόσωπο, που έδρασε στην περιοχή της Παλαιστίνης (σημερινό Ισραήλ) πριν 2.000 περίπου χρόνια. Δίδαξε κάποια συγκεκριμένη αλήθεια, απόκτησε πολλούς οπαδούς, ίδρυσε την Εκκλησία.
Πηγή: Οι γκουρού, ο νέος και ο γέροντας Παΐσιος, σελ. 364-370.
There was a time that my thoughts and my mind’s ability to reason had become “paralyzed”. And this had occurred, in spite of the fact that I had studied positive sciences and had been trained to think.
I was always mysteriously drawn to exotic philosophies and oriental super-humans. I would enthusiastically and thoughtlessly swallow any theory that was given to me. After all, they were the experts!! No-one had ever thought of doubting them.
It was pain that awakened my mind.
I had suffered many things on their account. I had been exposed to danger…pain…fear…and that was why I was forced to…start thinking. I had to rid myself of a certain “psychological suggestion” whose existence I had not been aware of at the time. I had to struggle hard to face reality. I needed to analyze, to examine actions, words, intentions…I had to reach conclusions about people.
Today, I am inviting you to think along with me; without awe, without fear, without prejudice, without limitations; just freely and methodically. We have every right –and also the obligation- to think freely in every direction and to seek the truth, otherwise there is always the risk that our life will be entombed inside a mistake; inside a well-planned hoax.
Let us examine the view that “Yoga is not a religion but a science, just like every other science.” This was the view expressed by the Indian guru Satyananda himself when he spoke at the “Samaria” Hotel in Chania, Crete on the 24th of April 1984. This detail is mentioned in the book “Teachings of Paramhamsa Satyananda”, volume 6, page 148, which was published by the same guru’s movement in Greece, “Satyananda Ashram”.
This view was also expressed many other times, even by Satyananda himself, but also by the official literature of his movement that is published in Greece. It is the basic element that constitutes the image that the “Satyananda Ashram” movement wants to project of itself outwardly. This same view was also expressed by the guru of Transcendental Meditation, the Maharishi Mahesh Yogi. When inaugurating his establishment, which he baptized with the name “European Research University”, he had stated that “this is nothing but pure science.”
It is not only the gurus, but practically all of the “New Age” movements who strive to disguise themselves by donning the cloak of science. Let us therefore focus on the claim that “yoga is not a religion”.
The largest (population-wise) religions of our planet are: Islam, Christianity, Buddhism and Hinduism.
The “core” of Hinduism is the population of India; geographically speaking, the land of India is the source of that religion’s name. Today, after centuries of isolation, attempts are being made to propagate the religion throughout every continent: Europe, Australia, Northern and Southern America, Africa, but also in Russia and Japan.
Hinduists are divided; there are hundreds of heresies/schools that are in disagreement with each other, but also very hostile to each other. However, all of these schools bow before the Bhagavat-Gita (=the divine song of god), or, the “Gospel” of Hinduism. It is a text where all Hinduists meet; a text that is considered by all of them “holy” and “divinely inspired” …
This text is studied and chanted by yogis on a daily basis, during their worship of the “god” Krishna. In the ashram of Satyananda in Monghir India, every morning, for one whole hour they would chant excerpts from the Bhagavat-Gita in an adorational manner.
What is the Bhagavat-Gita? It is a dialogue, in the form of a poem. It is something like the ancient Greek poet Hesiod’s poem “Theogony”, in which he describes the “birth of the ‘gods’” of Mount Olympus; it is like Homer’s “Iliad”, where, on the pretext of the war of Troy, ‘gods’ and … humans interlock in enmities and friendships.
Thus, within the Gita, during a certain war and just before the commencement of a major battle, the ‘god’ Krishna revealed yoga to his friend and pupil, Arjuna. The king-warrior Arjuna asks, and the ‘Lord’ (=Krishna) teaches. But, why not let the text –which is so revealing- speak for itself? All of the excerpts are from the book of Bhagavat-Gita, Kardamitsas publications (Greek language), 4th edition 1991, translation by Theodore Pantouvas. It is dedicated by the translator to his guru, the Swami Ghanananda, of the Ramakrishna order, president of the Ramakrisna Vedanta Center of London, and is benevolently prefaced by the current president of Swami Bhavynanda Center.
So, according to the Gita, yoga is not a human invention, a human creation, as science is; Yoga is a “divine” revelation; a gift that the “Lord of Yoga” (the “god” Krishna) offered to mankind, through Arjuna:
"The Supreme Personality of Godhead said: O sinless Arjuna, I have already explained that there are two classes of men who try to realize the self. Some are inclined to understand it by empirical, philosophical speculation (Jnana-Yoga), and others by devotional service (Karma-Yoga)." (Chapter 3, verse 3)
Elsewhere, the Lord (=Krishna) says to his pupil Arjuna:
"That very ancient science of the relationship with the Supreme (yogah) is today told by Me to you because you are My devotee as well as My friend and can therefore understand the transcendental mystery of this science." (Chapter 4, verse 3)
A few more of the innumerable excerpts of the Bhagavat-Gita will convince us that Yoga is definitely a form of worship, through which the “god” desires to be worshipped by his followers. Thus, Krishna says:
"O son of Pritha, those who are not deluded, the great souls, are under the protection of the divine nature. They are fully engaged in devotional service because they know Me as the Supreme Personality of Godhead, original and inexhaustible."
"Always chanting My glories, endeavoring with great determination, bowing down before Me, these great souls perpetually worship Me with devotion."
(Chapter 9, verses 13-14)
Elsewhere, he says:
“.......who is tolerant, always satisfied, self-controlled, and engaged in devotional service with determination, his mind and intelligence fixed on Me—such a devotee of Mine is very dear to Me." (Chapter 12, verse 14)
"And I declare that he who studies this sacred conversation of ours worships Me by his intelligence." (Chapter 18, verse 70)
The ‘god’ Krishna obviously speaks with authority, and he ordains that not only the practice of Yoga, but also the simple reading of its theory, is considered worship addressed to him! Now, surely everyone knows that ‘worship’ is a religious act and not a science!
Furthermore, in the Bhagavat-Gita, the ‘god’ Krishna teaches that “Yoga is a form of sacrifice to his person”. Well? What do you think? Is sacrifice also a.....scientific practice? Let’s see….
"Others, who are interested in achieving self-realization through control of the mind and senses, offer the functions of all the senses, and of the life breath, as oblations into the fire of the controlled mind." (Chapter 4, verse 27)
"Having accepted strict vows, some become enlightened by sacrificing their possessions and others by performing severe austerities, by practicing the yoga of “eightfold mysticism”, or by studying the Vedas to advance in transcendental knowledge." (Chapter 4, verse 28)
In other places, the ‘god’ Krishna proclaims himself as the god-creator of the world. He proclaims that he is the center and the reason that everything orbits around -and ends up- in Hinduism. Everything - the ‘holy’ scriptures (Vedas), the sacrifices, the rituals, the mantras, the divine word “OM”, the yoga exercises… all of them are... Krishna.
Let us again notice the words in the text of the Bhagavit Gita, chapter 9, verses 16, 17, 18 and 19:
"But it is I who am the ritual, I the sacrifice, the offering to the ancestors, the healing herb, the transcendental chant. I am the butter and the fire and the offering."
"I am the father of this universe, the mother, the support and the grandsire. I am the object of knowledge, the purifier and the syllable om. I am also the Rig, the Sama and the Yajur Vedas."
"I am the goal, the sustainer, the master, the witness, the abode, the refuge, and the most dear friend. I am the creation and the annihilation, the basis of everything, the resting place and the eternal seed."
"O Arjuna, I give heat, and I withhold and send forth the rain. I am immortality, and I am also death personified. Both spirit and matter are in Me."
But, let us proceed even further.
What, finally, is the element that convinces people to begin practicing Yoga? What are they searching for? What is the desired end result? Without paying any attention to the “provincial vendors” who will say anything to advertise their merchandise, let us listen to what the... “metropolitan” center has to say. Let us listen to the ‘god’ Krishna himself, from within the Bhagavat Gita, giving his personal reply to the above questions:
"Always think of Me, become My devotee, worship Me and offer your homage unto Me. Thus you will come to Me without fail. I promise you this because you are My very dear friend." (Chapter 18, verse 65)
“People who do not have faith in this teaching are doomed to return to the path that leads towards the death of this world, without ever reaching Me.”
(As in many other places, here too we notice the word “faith” being used!!!!)
“By His grace, you shall reach the ultimate serenity, in the eternal residence.”
In order for one to reach the final destination, apart from practicing Yoga, it is also necessary to have attained the….”grace” of the ‘god’ Krishna!!
Well, what do you think? Is yoga a religion, or is it truly a science, as proclaimed by the Hindu guru Satyananda? What is your opinion? Was he telling the truth, or are they trying to pull the wool over our eyes?
“....and even he who is redeemed, shall reach the illuminated worlds of the virtuous...”
So, it seems Yoga’s objective is an eternity within the illuminated worlds of the virtuous…
Yoga’s objective and its end purpose is supposedly one’s union with God. Besides, that is what the term “Yoga” means: union with god. But beware – it does not mean union with any impersonal ‘god’; it is referring very specifically to the ‘god’ Krishna! The inventor, the creator and the teacher of Yoga. This is what is taught by the ‘god’ Krishna, or…whoever is hiding behind him. This is what the ‘holy’ Gita teaches!
Conclusions:
Yoga, and its philosophy (from whence all its practices spring), are insolubly bound to fundamental religious concepts such as:
· The existence and the immortality of the soul
· Reincarnation
· The law of Karma (=the reciprocation of people’s good or bad deeds in other lifetimes)
· The existence of a god that guides the faithful towards him
After all of the above, what do you think? Is yoga a religion, or is it a science, as the guru Satyananda had stated?
But, isn’t the object of science the study of natural laws, of matter and its manifestations? The instrument of science is supposed to be…logical thought, wherever it can reach. When we overstep those boundaries, then we are merely formulating hypotheses, or making assumptions, or just expressing what we believe. Many of the major scientists (Einstein, Pascal, etc.) believed in God, but they never, ever considered presenting their beliefs as…scientific views.
But gurus seem to be quite accomplished artists, when changing and warping words and meanings. “Science gives credibility in the Western world”, they think to themselves, “so it is to our advantage, if we don the “cloak” of science”. Wolves in sheep’s clothing, no less…. So I ask, why do you all hide behind things that don’t belong to you? Why don’t you straightforwardly and honestly proclaim your metaphysical beliefs? Are you perhaps afraid of the world’s reaction? Or do you intend to gradually make them addicted to these metaphysical notions? Do you perhaps want them to forsake their ancestral faith?
Let us now add a few observations of a sociological nature, in order to complete the picture:
Hindus are a very profound people. They are a deeply religious people. Everywhere in their land, one will find images, statues and temples dedicated to one of the thousands of gods of the Hinduist pantheon, i.e., Krishna, Vishnu, Shiva, Brahma, Kali, Indra, Rama, etc….
Within this multitude of people, the Sanyasins, the Swamis stand out the most. These are especially religious people. They have dedicated their lives to a certain form of Yoga, in the search for God. They wear a characteristic garment, usually an orange-colored robe, which makes them very obvious in a crowd.
They are usually gregarious; they live in an ashram, under the guidance of a guru. There are several of them who are wanderers, far away from the cities, who travel from one “pilgrimage” to another, usually along the length of the ‘divine’ river Ganges. They drink from –and they bathe in– its waters on a daily basis, because they believe that this cleanses them of their sins, of their bad ’karma’.
In Greece, those who practice yoga usually succumb –sooner or later– to a cultural Indian influence. They begin to decorate their homes with Indian trinkets, cook Indian meals, listen to Indian religious music (Kirtan), “think” in an Indian manner, speak of reincarnation, of ‘previous lives’, of man’s ‘latent powers’, and the ‘achievements’ of yogis….
In the end, some of them become permanent residents of the ashrams here. They wear the characteristic yogi robe. They cut their hair and dedicate it to their guru. They change their name, to an Indian one. They obey – usually absolutely – their guru and their local representatives-pupils. They perform a certain ritual and acquire the title of ‘swami’. They donate their estates to the movement and dedicate their whole being, their entire life, their full time…to the expansion of the movement that will…save the world.
If therefore they can convince us that all of the above are NOT religion, then they are very close to convincing us that we are not free-thinking beings, but spiritually subjugated robots.
I believe in the freedom of a person’s religious conscience. What bothers me is methodical deceit. What bothers me is when someone presents themselves with an enticing mask, for fear of not becoming accepted if they show their true face. This kind of behaviour I consider hypocritical, and devious.
They had stolen a portion of my life. I wasted time, energy, money and opportunities. I fought with a cleverly set-up lie for years.
It is my hope that with these lines, I might be able to help my soul-brethren to escape much faster, much easier, and with minimal losses.
***
The art of deception
It is only natural for a person to desire whatever is good and beneficial. However, “all that glitters is not gold”! Especially in our day and age, where the “art” of advertising –or, better still, of deceiving– has reached an extreme level of development, therefore we need to be very careful.
All advertisers present their ‘wares’ from their “good” aspect. Disadvantages, flaws are either suppressed altogether (if possible), or else they are presented as…virtues. Thus, the unsuspecting soul…moves in, and it is only after it has “taken the bait” that it will realize it has been tricked.
Because I am one of those who had “taken the bait” and suffered immensely as a consequence, I consider it my duty to warn you. From now on, how you will react will be your own responsibility.
In our day and age, a very intensive proselytism is under way. Certain centers are consciously cultivating confusion in people’s minds. In this way, their ability tothink and to judge regresses. The person becomes vulnerable. It is directed, it changes ideas, it believes and is directed towards specific “realms”.
How is this confusion cultivated? In many and varying ways. One of them is for example the following: By altering the meaning, the context of words!!!
When the same words are given a different meaning, confusion is the result. This deception is bred in the muddy waters of confusion.
One small example of this kind of alteration is the word “Christ”.
The meaning that this word has had, for thousands of years now, is that Christ = a specific historical persona, who was active in the region of Palestine (currently Israel), 2000 years ago. He taught a certain specific truth, acquired many followers, and founded the Church.
Source: “The gurus, the youth and the Elder Paisios”, (book, pages 364-370).
