Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009

Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας

Αγγλικά με ελληνικές λέξεις

Στις 26 Σεπτεμβρίου 1957 και στις 2 Οκτωβρίου 1959,
ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Ξενοφών Ζολώτας,
απηύθυνε δύο λόγους σε συναντήσεις της International Bank for
Reconstruction and Development.
Οι ομιλίες αυτές έγιναν στα αγγλικά με χρήση μόνο ελληνικών λέξεων, εξαιρουμένων των άρθρων και των προθέσεων.

26/9/1957
Kyrie,

I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas.

With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized.

Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe.

In parallel, a pan ethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic.

I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia.

26 Σεπτεμβρίου 1957
Σχόλια από τον Καθηγητή Ξενοφώντα Ζολώτα, Διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος & διαχειριστή του Ελληνικού Δημοσίου Χρέους, στην καταληκτήρια Συνεδρία της Συνόδου Διεθνούς Τράπεζας Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης.

Πάντοτε επιθυμούσα να απευθυνθώ σε αυτή την Συνέλευση στα Ελληνικά, αλλά αντιλαμβάνομαι ότι θα ήταν πράγματι «Ελληνικά» για τους παρευρισκομένους στην αίθουσα αυτή. Ανακάλυψα όμως ότι θα μπορούσα να απευθύνω ένα χαιρετισμό στα Ελληνικά τα οποία, εν τούτοις, θα ήταν Αγγλικά για όλους. Με την άδειά σας, κ. Πρόεδρε, θα το κάνω τώρα χρησιμοποιώντας, με εξαίρεση τα άρθρα και τις προθέσεις, μόνον Ελληνικές λέξεις.

Κύριοι,

Ευλογώ τους άρχοντες του ∆ιεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Οικουμενικής Τραπέζης για την ορθοδοξία των αξιωμάτων τους, των μεθόδων και της πολιτικής, μολονότι υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τραπέζης με την Ελλάδα.

Με ενθουσιασμό διαλογιζόμεθα και συναγωνιζόμεθα εις τις Συνόδους των διδύμων Οργανισμών, εις τις οποίες πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύονται και συνθέτονται.

Τα κρίσιμα προβλήματά μας, όπως ο νομισματικός πληθωρισμός γεννούν κάποια αγωνία και μελαγχολία. Αυτό το φαινόμενο είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας. Αλλά, κατά την άποψή μου, έχουμε τον δυναμισμό να προγραμματίσουμε θεραπευτικές πρακτικές, ως μία προφύλαξη από το χάος και την καταστροφή.

Παράλληλα, μία πανεθνική ανυπόκριτη οικονομική συνεργασία και εναρμόνιση μέσα σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι βασική.

Απολογούμαι για τον εκκεντρικό μου μονόλογο. Εκφράζω με έμφαση τις ευχαριστίες μου προς εσάς, Κύριοι, προς το ευγενικό και γενναιόδωρο Αμερικανικό Έθνος και προς τους οργανωτές και τους πρωταγωνιστές αυτής της Αμφικτυονίας και των γαστρονομικών συμποσίων.

2/10/1959
Kyrie,

It is Zeus's anathema in our epoch for the dynamism of our economic and heresy of our economic methods and policies that we should agonize between the Scylla of numismatic plethora and the Charybdie of economic anemia. It is not my idiosyncrasy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists.

Although they emphatically stigmatize numismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies have to be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between political, strategic and philanthropic scopes. Political magic has always been ant economic.

In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological. But this should not be metamorphosed into plethorophobie, which is endemic among academic economists.

Numismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and numismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and numismatic policies pan ethnically.

The scopes are more practicable now, when the prognostics of the political and economic barometer are halcyonic.

The history of our didymous organizations in this sphere has been didactic and their Gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. I sympathize, therefore, with the apostles and the hierarchy of our organizations in their zeal to programme orthodox economic and numismatic policies, although I have some logomachies with them.

I apologize for having tyrannized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue, I emphasize my eulogy to the philoxenous autochthons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you, Kyrie, and the stenographer.

2 Οκτωβρίου 1959

Δύο έτη αργότερα, το 1959, ο Ξ. Ζολώτας έδωσε μία άλλη ελληνοαγγλική ομιλία, ζητώντας να τον ακούσουν με προσοχή, ακόμα κ'αν υπήρχε ο κίνδυνος να κουράσει τους ακροατές του. Ιδού ο λόγος σε ελληνική «μεταγραφή":

Κύριοι,

Είναι «Διός ανάθεμα» στην εποχή μας και αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και της οικονομικής μας πολιτικής το ότι θα φέρναμε σε αγωνία την Σκύλλα του νομισματικού πληθωρισμού και τη Χάρυβδη της οικονομικής μας αναιμίας.

Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και με έμφαση στιγματίζουν τον νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν μέσω της τακτικής τους και των πρακτικών τους.

Η πολιτική μας θα έπρεπε να βασίζεται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Γνώμων μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικής, στρατηγικής και φιλανθρωπικής σκοπιάς.

Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολύμορφες ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι πιο ορθολογιστικές, αλλά αυτό δεν θα έπρεπε να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία είναι ενδημική στους ακαδημαϊκούς οικονομολόγους.

Η νομισματική συμμετρία δεν θα έπρεπε να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή.

Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και νομισματικών αρχόντων είναι βασική.

Παράλληλα με αυτό, πρέπει να εκσυγχρονίσουμε και να εναρμονίσουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές μας πρακτικές πανεθνικώς.

Αυτές οι θεωρήσεις είναι πιο εφαρμόσιμες τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι χάλκινα.

Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης σε αυτήν την σφαίρα είναι διδακτική και οι γνωστικές τους εφαρμογές θα είναι πάντα ένα τονωτικό στις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση μιας προγραμματισμένης οργάνωσης θα ενισχύσει αυτές τις πολιτικές. Γι΄ αυτόν το λόγο αντιμετωπίζω με συμπάθεια, αλλά όχι χωρίς κριτική διάθεση, ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους της ιεραρχίας των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές.

Απολογούμαι που σας τυράννησα με την ελληνική μου φρασεολογία.

Στον επίλογό μου δίνω έμφαση στην ευλογία μου, προς τους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης καθώς και το εγκώμιό μου προς εσάς, κύριοι στενογράφοι.