Ο Αθεϊσμός είναι θρησκεία
Αν και οι αθεϊστές θεωρούν τους εαυτούς τους ως "ορθολογιστές", "απροκατάληπτους" και "προοδευτικούς", η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική, για τους περισσοτέρους απ' αυτούς, όπως θα δούμε στη σειρά αυτή τών άρθρων για τον αθεϊσμό, που ξεκινάει από το παρόν άρθρο.
Η διαφορά Αθεϊσμού και Αγνωστικισμού
Πολλοί χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους "άθεο". Όμως απ' όλους αυτούς, ελάχιστοι έχουν κατανοήσει τη σημασία τής φράσης αυτής και τών λογικών αντιφάσεων που προϋποθέτει η αποδοχή της.
Ποιος είναι "άθεος"; Αυτός που ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΟΣ. Και μόνο με τη διατύπωση αυτή, γίνεται εμφανές ότι ο αθεϊσμός, προϋποθέτει πίστη στην ανυπαρξία τού Θεού. Και εδώ, δεν παίζουμε με τις λέξεις, Όταν θα το αναλύσουμε λίγο ακόμα στη συνέχεια, θα γίνει εμφανές ότι είναι έτσι ακριβώς.
Πολλοί αθεϊστές λένε: "εγώ δεν πιστεύω στον Θεό, επειδή δεν έχω αποδείξεις γι' αυτό". Όταν όμως τους πεις: "Τι αποδείξεις έχεις για το αντίθετο;" τότε μόνο υποθέσεις έχουν να αντιτάξουν, χωρίς την παραμικρή απόδειξη. Έτσι, η αθεϊστική τους θέση, δεν είναι αποτέλεσμα αποδείξεων, αλλά απλώς ΕΠΙΛΕΓΟΥΝ μεταξύ δύο αναπόδεικων θέσεων: τής ύπαρξης και τής μη ύπαρξη τού Θεού.
Κάποιοι απ' αυτούς, βλέποντας το παραπάνω αδιέξοδο, για να ξεφύγουν από τη λογική αυτή αντίφαση, λένε: "εγώ δεν απορρίπτω την ύπαρξη τού Θεού, απλώς δεν έχω κάποια απόδειξη για να πιστέψω στον Θεό".
Οι άνθρωποι αυτοί, είναι συνεπείς σε αυτό που λένε. Μόνο που ΔΕΝ ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΑΘΕΪΣΤΕΣ. ΟΝΟΜΑΖΟΝΤΑΙ ΑΓΝΩΣΤΙΚΙΣΤΕΣ. Γιατί Αθεϊστής είναι εκείνος που απορρίπτει την ύπαρξη τού Θεού. Αγνωστικιστής είναι αυτός που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρχει Θεός αλλά απλώς δεν έχει πειστεί. Στη σειρά τών θεμάτων αυτών λοιπόν, ασχολούμαστε με τους Αθεϊστές, και όχι με τους Αγνωστικιστές, οι Και μιλάω για τους πραγματικούς Αγνωστικιστές, εκείνους που αναγνωρίζουν τη διαφορά αυτή. Επειδή υπάρχουν και εκείνοι, που λένε ότι αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο τής ύπαρξης τού Θεού, αλλά δηλώνουν "αθεϊστές", δείχνοντας ότι στην πραγματικότητα έχουν πάρει θέση, και μόνο ως δικαιολογία λένε ότι αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ύπαρξης τού Θεού, για να μη φανεί η αντίφασή τους. Όμως γίνονται αντιληπτοί από το μίσος τους προς οτιδήποτε έχει σχέση με τον Θεό. Και μόνο όμως το ότι λένε πως αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο ύπαρξης Θεού, δείχνει ότι ή δεν είναι πραγματικοί αθεϊστές, αλλά βρίσκονται σε πλήρη σύγχυση εννοιών, ή ότι είναι πράγματι αθεϊστές, και ψάχνουν να καλύψουν το φανατισμό τους πίσω από την κάλυψη τού αγνωστικισμού.
Είναι λοιπόν σημαντικό σε μια συζήτηση με αθεϊστές, να ξεκαθαρίζουν τι ακριβώς εννοούν και ποια η σχέση τους με τον Αγνωστικισμό.
Από τη στιγμή λοιπόν που κάποιος θα πει: "είμαι αθεϊστής", δηλώνει πίστη σε μία αναπόδεικτη δήλωση, ότι "δεν υπάρχει Θεός". Και είναι τόσο αναπόδεικτη, όσο και η παραδοχή ότι "υπάρχει Θεός". Ο αθεϊσμός λοιπόν, δεν συμβαδίζει με τον ορθολογισμό και τη λογική. Είναι απλώς μία ακόμα θρησκεία.
Η αρνητική έννοια τού Θεού
Όμως υπάρχει και άλλη αντίφαση στη λογική τού αθεϊσμού:
Παρ’ όλο που φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι η αθεϊα απορρίπτει κάθε έννοια περί Θεού, στο βάθος, είναι αδιανόητο να πάρει κανείς μια θέση απορριπτική πριν ταυτίσει κάτι. Απορρίπτουμε κάτι το οποίο κατά κάποιο τρόπο ταυτίζουμε. Συνεπώς υπάρχει μια έννοια Θεού πίσω στο μυαλό μας, την οποία θέλουμε να απορρίψουμε. Δεν είναι δυνατόν να ξεφύγει κανείς από το περί Θεού ερώτημα είτε είναι Χριστιανός, είτε είναι οπαδός μιας άλλης θρησκείας, είτε είναι ακόμη αρνητής κάθε εννοίας περί Θεού. Θα πρέπει να έχει ξεκαθαρίσει στο μυαλό του, τι είναι αυτό το οποίο απορρίπτει πριν το απορρίψει.
Όταν λοιπόν κάποιος άθεος λέει: "εγώ απορρίπτω την ύπαρξη τού Θεού", είναι συνεπές να τον ρωτήσουμε: "Πώς αντιλαμβάνεσαι την έννοια ΄΄Θεός΄΄;" Γιατί ΚΑΤΙ έχει στο μυαλό του, το οποίο απορρίπτει. Και αν τον ρωτήσουμε αναλυτικά, αντιλαμβανόμαστε συνήθως ότι μιλάει για έναν συγκεκριμένο "τύπο" θεού που κατανοεί αυτός ως "Θεό".
Το να κατανοήσουμε τι είδους "θεό" έχει στο μυαλό του, είναι πολύ σημαντικό για εμάς τους Χριστιανούς, και ιδιαιτέρως για τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Γιατί στην Ορθόδοξη θεολογία, και η παραμικρή λεπτομέρεια περί Θεού έχει μεγάλη σημασία, που αλλάζει τα πάντα. Γιατί θα αντιληφθούμε ότι συνήθως (αν όχι πάντα), ένας άθεος έχει μια εντελώς εσφαλμένη αντίληψη για το "τι είναι θεός", ή για το "τι" και "ποιος" είναι ο Θεός.
Αν ο αθεϊστής είναι απλώς προκατειλημμένος όπως είναι η συντριπτική πλειονότητά τους, θα διαπιστώσουμε ότι έχει εντελώς εσφαλμένες αντιλήψεις για όλα αυτά, και ότι μιλάει για θεούς - τέρατα τους οποίους ούτε εμείς δεν αποδεχόμαστε. Οι λίγοι άθεοι που απορρίπτουν τον Θεό για πραγματικούς φιλοσοφικούς και συνεπείς λόγους, θα διαπιστώσουμε ότι απορρίπτουν ανύπαρκτους θεούς τών Δυτικών και Ανατολικών θρησκειών. ΠΟΤΕ αυτοί δεν απορρίπτουν τον Θεό τής Ορθοδοξίας. Εναντίον τού Θεού τών Ορθοδόξων, στρέφονται μόνο άνθρωποι που έχουν πλήρη φιλοσοφική άγνοια και πολλές προκαταλήψεις και εμμονές. Συνήθως αυτοί οι τελευταίοι, παπαγαλίζουν τα λόγια φιλοσόφων αθεϊστών, χωρίς όμως να γνωρίζουν τις βάσεις αυτών τών λόγων, για να καταλάβουν ότι δεν στρέφονται κατά τού Χριστιανικού Θεού, αλλά κατά τού θεού τής Δύσης.οποίοι είναι λογικότεροι.
Atheism is a religion
Atheists may consider themselves “rationalists”, “unprejudiced” and “progressive”, but the truth is a lot different for most of them, as we shall see in this series of articles on atheism. This is the first of these articles.
The difference between Atheism and Agnosticism
Most of these people characterize themselves as “godless”. But, only few of them have comprehended the significance of this expression, or the logical contradictions that are prerequisites of its acceptance.
Who exactly should be called “godless”? The person who BELIEVES THAT GOD DOES NOT EXIST. But, this phrasing alone makes it obvious that atheism presupposes a faith in the non-existence of God. This is not a play on words here. When we analyze the subject further down, it will become obvious that it is exactly as we said above.
Many atheists claim: “I don’t believe in God, because I have no evidence of this.” But when you ask them: “What evidencedo you have of the opposite?” they can only present their hypotheses, without a shred of actual evidence. Thus, their atheist position is not the result of any evidence, but simply their CHOICE between two, improvable aspects: the existence and the non-existence of God.
On realizing this impasse, and in their attempt to avoid this logical contradiction, some of them say: “I am not rejecting the existence of God; I simply don’t have a piece of evidence that will make me believe in God”.
These people are consistent in what thy say. The only thing is, THEY ARE NOT CALLED ATHEISTS; THEY ARE CALLED AGNOSTICS. An Atheist is the one who rejects the existence of God. An Agnostic is the one who is open to the possibility of God existing, but has not yet been convinced of it. So, in this series of topics, we shall be dealing with the Atheists, and not the Agnostics, who are more logical.
And I am referring to the true Agnostics; the ones who can recognize the above difference. Because there are also those who claim to be open to the possibility of God’s existence, but declare themselves to be “atheists”, thus indicating that they have basically taken a stance, hence their claim of being open to the possibility of God’s existence is only a cover-up, to conceal their contradiction. But they are easily detected, by their open hatred towards anything that has to do with God. The fact alone that they claim to be open to the possibility of God’s existence, shows that: either they are not true atheists, but are suffering from a total confusion of meanings, or, they are actually atheists, who are trying to conceal their fanaticism behind the cover of agnosticism.
It is therefore important –in any conversation with atheists- to clarify exactly what they mean, and what their affiliation is to Agnosticism.
So, from the moment someone says: “I am an atheist”, he is actually declaring his faith in an unproven statement that: “God doesn’t exist”.
And it is so improvable, as is the acknowledgement that “God exists”. Hence, atheism is not aligned with rationalism and logic. It is simply one more religion.
The negative notion of God
But, there is another contradiction in the logic of atheism:
Even though -at first glance- atheism appears to reject every notion of God, deep down, it is inconceivable for someone to reject something, unless they have related it to something. We reject something, when we have somehow related it to something else. Hence, a notion of God must pre-exist in our mind, which want to reject.
It is impossible for one to escape from the question of God, regardless whether he is a Christian, or a follower of another religion, or even a denier of every notion of God. That person first must sort out in his mind, exactly what it is that he is rejecting, before proceeding to reject it.
So, when an atheist says: “I reject the notion of God”, it is consistent to ask him: “How do you perceive the notion of God?” because he has A CERTAIN NOTION in mind that he is rejecting. If we ask him more analytically, we usually hear him speak of a specific “type” of god, whom he understands as “God”.
Comprehending the “type” of god he has in mind is very important for Christians, and especially for Orthodox Christians, because in Orthodox theology, even the minutest detail regarding God is of great importance, which can change everything. In doing this, we will realize that usually (if not always), an atheist has an entirely mistaken notion of “what is a god”, or, “what” or “who” is God.
If the atheist is simply prejudiced –as is the majority of atheists– we perceive that he has entirely fallacious notions of all of the above; that he will speak of monster-gods, which not even we Christians accept. In the few atheists who reject God on true philosophical and consistent grounds, we perceive a rejection of the non-existent gods of both Western and Eastern religions. These people NEVER reject the God of Orthodoxy. The only ones opposed to the God of Orthodoxy, are those who have an utter ignorance of philosophy as well as a multitude of prejudices and obsessions. The latter usually repeat the words of atheist philosophers in parrot-fashion, without having the faintest idea of what those words mean, so that they could understand they are not turning against the Christian God, but the god of the Westerners.
